आम्ही मराठी...मराठी...
================

एक संवाद ऐकत होतो...

बहीण..."मराठी माणसाला साहस नाही...स्वत: चाकोरी सोडणार नाहीच आणि दुसरा जर दिसला चाकोरी सोडताना तर त्याचे पाय खेचेल घाबरवून..."

भाऊ...."हो ना...असे काही नवे क्षेत्र त्याला चुकून समजले जरी तरी आधी सगळे नकारात्मक विचार येतील ह्याच्या डोक्यात..अमकं झालं तर...तमके करणे सोपे नाही, खूप अडचणी येणार...वगैरे..."

मग मी शिरलो त्या संवादात...

मी..."मुला, हे तू म्हणतोस तसे एक उदाहरण दे पाहू..."

तो..."आत्ताच घडलं आहे काका..माझ्या ह्या मैत्रिणीला एक नवे क्षेत्र कळले...व्हीडीओ एडिटिंग, फोटो एडिटिंग, मिक्सिंग ह्या क्षेत्रात खूप काही करता येईल...खूप वाव आहे...Profession म्हणून खूप संधी आहेत....वगैरे...

"पण लग्गेच तिच्या घरच्यांनी केले सुरु लाल झेंडे दाखवायला...कोर्स खूप महागडा आहे...हल्ली ह्या क्षेत्रात जो उठतो तो जातो...मेहेनत खूप पण returns फार कमी...शिवाय रात्री अपरात्री कामे करावी लागतात...TV SERIALS किंवा जाहिराती क्षेत्रात किंवा अगदी फिल्म क्षेत्रातही....हे मुलींसाठी नाही...

"हे असे असते कचरणारे मराठी मन...काका, ह्या मुलीला तर जायचे आहे पण हे असे अडसर लागलेत मधे... हेच कुणी पंजाबी. बंगाली मुलगी लीलया ह्यात शिरते, नांव कमावते... सांगा आहे की नाही हे खरे...?"

त्याचे विचार मला खोडून काढता आले नाहीत..मराठी माणसाच्या वतीने मला काहीच बोलता आले नाही..

इतकेच म्हणालो..."आहे खरे असे बाबा....पण असे सरसकट विधान सा-या मराठी लोकांना उद्देशून जर असेल तर जरा विचार करावा लागेल..."

मित्रांनो...ह्यावर मराठी माणसाच्या वतीने तुम्ही त्या मुलाला अनुमोदन देणार की चूक ठरवणार ?

मधुसूदन थत्ते
२६-०१-२०१४